ประวัตินักศึกษาวิชาทหาร

นักศึกษาวิชาทหาร
เครื่องหมายหน่วยฝึกนักศึกษาวิชาทหารจังหวัดทหารบกตาก
ตราสัญลักษณ์ศูนย์การกำลังสำรอง (ศสร.)
นักศึกษาวิชาทหาร (นศท.) หรือนิยมเรียกว่า รด. (ย่อจาก "รักษาดินแดน") เป็นกำลังสำรองของกองทัพไทยที่ฝึกหัดจากเยาวชนที่มีอายุตั้งแต่ 15 ปีขึ้นไป ภายใต้การควบคุมของหน่วยบัญชาการรักษาดินแดน (นรด.)
ภายหลังจากการยกเลิกการฝึกยุวชนทหารในปี พ.ศ. 2490 ในปีถัดมา พลโท หลวงชาตินักรบ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมในสมัยนั้น ได้พิจารณาเห็นว่า การสงครามในอนาคตนั้น พลเมืองทุกคนไม่จำกัดเพศและวัย ย่อมจะต้องมีส่วนร่วมในสงครามด้วยกันทั้งสิ้น จึงมีความจำเป็นต้องขยายโครงสร้างของกองทัพ พร้อมกับพัฒนาระบบกำลังสำรองควบคู่กันไป
กระทรวงกลาโหมจึงจัดตั้งกรมการรักษาดินแดนขึ้น ตามพระราชบัญญัติจัดระเบียบป้องกันราชอาณาจักร พุทธศักราช 2491 และคำสั่งทหารที่ 54/2477 ลงวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2491 เพื่อดำเนินการตามวัตถุประสงค์ดังกล่าว กิจการนักศึกษาวิชาทหารจึงเริ่มมีขึ้นนับแต่บัดนั้นเป็นต้นมา
ในปีการศึกษา 2492 ได้เริ่มมีการฝึก นักศึกษาวิชาทหารเป็นปีแรก โดยเริ่มในกรุงเทพมหานคร แล้วจึงกระจายไปตามหัวเมืองในต่างจังหวัด
หลังดำเนินการฝึกเป็นเวลา 5 ปี (2492 - 2496) ในปี 2497 ได้มีพิธีประดับยศ ว่าที่ร้อยตรี เป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 18 พ.ค. 2497
ในปีการศึกษา 2528 ได้เริ่มมีการฝึกนักศึกษาวิชาทหารหญิงเป็นครั้งแรก พร้อมกับการฝึกนักศึกษาวิชาทหารชั้นปีที่ 4 ในส่วนของกองทัพเรือ ส่วนการเริ่มเปิดฝึก นักศึกษาวิชาทหารชั้นปีที่ 1 ในส่วนของกองทัพเรือเป็นครั้งแรกเกิดขึ้นในปีการศึกษา 2552 ซึ่งจะขยายการฝึกจนครบชั้นปีที่ 3 เช่นเดียวกับนักศึกษาวิชาทหารในส่วนของกองทัพบกในปีการศึกษา 2554 แต่ยังคงรับ นศท.ที่สำเร็จการฝึกชั้นปีที่ 3 ในส่วนของกองทัพบกที่มีความประสงค์โอนย้ายมาฝึก นศท.ชั้นปีที่ 4 ในส่วนของกองทัพเรือไปจนถึงปีการศึกษา 2554 หลังจากนั้นเป็นการรับ นศท. ในส่วนของกองทัพเรือ โดยในปีการศึกษา 2556 จะเป็น นศท.ในส่วนของกองทัพเรือที่มาจากการฝึก นศท.ในส่วนของทหารเรือทั้งสิ้น จึงกล่าวได้ว่า นศท. ชั้นปีที่ 5 ที่ฝึกในปีการศึกษา 2556 ในส่วนของกองทัพเรือเป็นลูกหม้อที่มาจากการฝึก นศท. ของกองทัพเรือแต่เพียงผู้เดียว
ปี 2544 กองทัพบกปรับเปลี่ยนโครงสร้างใหม่ โดยให้รวมกรมการรักษาดินแดนกับกรมการกำลังสำรองทหารบก ใช้ชื่อว่า หน่วยบัญชาการกำลังสำรอง (นสร.)
ในปีการศึกษา 2549 ทางกรมกำลังพลทหารอากาศได้รับอนุมัติจากกองทัพอากาศ เปิดการฝึกนักศึกษาวิชาทหารชั้นปีที่ 1 และจะเปิดการฝึกครบทั้ง 5 ชั้นปี ในปีการศึกษา 2553
ในเดือนเมษายน 2552 หน่วยบัญชาการกำลังสำรอง เปลี่ยนชื่อเป็น หน่วยบัญชาการรักษาดินแดน [1]







วันอาทิตย์ที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ประวัติสนามหลวง

ประวัติสนามหลวง


ท้องสนามหลวงในสมัยสร้างกรุงใหม่ๆ นั้นคับแคบกว่าปัจจุบันมาก เพราะอยู่ในระหว่างวังหลวงกับวังหน้า มีบริเวณประมาณครึ่งหนึ่งของปัจจุบัน ครั้นถึงรัชกาลที่ 5 เมื่อยุบวังหน้าแล้วจึงได้ขยายอาณาเขตสนามหลวงออกไปทางด้านเหนือ ทางด้านตะวันออกก็รวมเอาถนนจักรวรรดิวังหน้าเข้าไปเป็นสนามด้วย ทำให้สนามกว้างขวางมากขึ้น และคำว่า ท้องสนามหลวง นั้น พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงบัญญัติให้ใช้เรียกมาตั้งแต่ พ.ศ. 2398 ตั้งแต่ครั้งที่ยังเป็นท้องนาเล็กๆ อยู่หน้าวัดมหาธาตุฯ

การทำนาที่ท้องสนามหลวงเริ่มมีมาแต่รัชกาลที่ 3 เพราะมีพระราชประสงค์จะให้ปรากฏแก่นานาประเทศว่า เมืองไทยอุดมสมบูรณ์ด้วยข้าวปลาอาหาร ถึงรัชกาลที่ 4 ก็ยังมีการทำนากันอยู่

ในรัชกาลที่ 5 ได้ใช้พลับพลาท้องสนามหลวงที่มีอยู่เดิมทำพระราชพิธีพืชมงคล แรกนาขวัญ และพิรุณศาสตร์ ตลอดมา ส่วนการทำนาย้ายไปทำที่ทุ่งพญาไท นอกจากทำนา ในเวลาหน้าแล้งเมื่อจะพระราชทานเพลิงศพเจ้านาย ต้องสร้างพระเมรุ ก็สร้างที่ท้องสนามหลวงนี้ แต่ก็เป็นการนานๆครั้ง สนามหลวงจึงมีชื่อเรียกว่า "ทุ่งพระเมรุ" อีกชื่อหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่ชื่อที่ถูกต้อง

สนามหลวงภายหลังจากขยายให้กว้างขวางแล้ว ได้ใช้เป็นที่จัดงานใหญ่หลายครั้ง เช่นเมื่อพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชดำเนินกลับจากประพาสยุโรปครั้งแรกถึงพระนครเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2440 ได้มีการแสดงรับเสด็จ โดยดัดแปลงสนามหลวงให้เป็นป่าและสร้างบ้านเมืองให้คล้ายของจริง เพื่อใช้สำหรับเป็นฉากเล่นโขนกลางแปลง

ครั้นถึง พ.ศ. 2442 สมเด็จฯเจ้าฟ้าฯกรมหลวงพิษณุโลกประชานาถ (ขณะนั้นดำรงพระยศเป็นสมเด็จฯเจ้าฟ้าฯกรมขุนพิษณุโลกประชานาถ) ซึ่งทรงศึกษาวิชาทหาร ณ ประเทศรัสเซีย ได้เสด็จกลับมาเยี่ยมประเทศไทยชั่วคราว พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวจึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้จัดการรับเสด็จเป็นการเอิกเกริก เมื่อวันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2442 อีกครั้งหนึ่ง โดยจัดให้มีการเล่นสงครามบุปผชาติ และมีการตกแต่งจักรยานสองล้อด้วยดอกไม้อย่างงดงาม แล้วเล่นขี่จักรยายขว้างปากันด้วยกระดาษลูกปาและกระดาษสายรุ้ง เป็นที่สนุกสนานยิ่งนัก

นอกจากนี้สนามหลวงยังเคยใช้เป็นสนามกอล์ฟ สนามว่าว และสนามแข่งม้าของราชกรีฑาสโมสรในสมัยแรกอีกด้วย ส่วนปัจจุบันสนามหลวงได้ใช้เป็นสนามอเนกประสงค์ เช่น เคยเป็นที่เปิดไฮด์ปาร์ก เป็นที่หาเสียงเลือกตั้ง และการชุมนุมประท้วง เป็นตลาดนัดจัดงานตามเทศกาลต่างๆ อีกมากมายหลายอย่าง

ปัจจุบันสนามหลวงกลายเป็็้นที่นัดพบของคนหลายกลุ่มที่ถูกสังคมทอดทิ้ง คุณมีความคิดเห็นในเรื่องนี้อย่างไรบ้าง
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:
สมัครสมาชิก: บทความ (Atom)